Geçen hafta Kayseri’de düzenlenen Pre-PWC (pardon world-cup) için emeği
geçen, organizasyonda, retrieve’de görev alan, havacılık klüplerinin
bahçesinde bizleri ağırlayan herkese çok çok teşekkürler.
Bu organizasyonun diğerlerinden en önemli farkı, serbest uçuculara verilen
büyük destek idi. Diğer organizasyonlarda da serbest uçucular yerde
bırakılmıyordu ama bu sefer bu destek resmi olarak verildi.
Sanırım bu desteğin de türk pilotlar için büyük faydası oldu. Ben dahil
birçok türk pilot başta yarışmacı olarak katılmayı düşünmememize rağmen
yarışmanın 2. gününden itibaren yarışmacı olarak katıldık.
Çoğumuz hem haftasonu pilotu olduğu hem de kanatlarımız yarışma kanadı
olmadığı için herhangi bir iddiamız yoktu ama buna rağmen bence kendi
çapımızda çok güzel sonuçlar aldık.
Özay, Edel Atlas gibi bir kanatla ne kadar güzel kazınabileceğini,
Tuncay, Elek Saber ile pilotajın kanattan daha önemli olduğunu,
Türkün, Nova X-Ray ile yavaş ama emin adımlarla gidilebileceğini, (No-va bi
dilde “gitmez” anlamına geliyo:)
Taylan, Independence Dragon ile manyak “tandem termik” dönülebileceğini,
kanıtlamış oldu.
Bunlar haricinde, eski patlamamış bir volkan olan Ali dağında, Vulcan’lar,
tepedeki eşek arılarından (Hornet) çok çektiler. Hornet ile Vulcan’ların
acımasız mücadelesinde kesin bir galip olmamasına rağmen, Çağatay
yönetimindeki Vulcan birçok defa gole çok yaklaştı ama, Hornet bir defa da
olsa gol görmeyi başardı. Bu arada türk pilotların o muhteşem gününde, Hakan
İrtem, Türkün, Tuncay ve bendeniz ilk golümüzü yaparak kendimizce önemli ve
hissi bir an yaşadık … Ayrıca 4500mt’den Erciyesi, Ali dağını ve Kayseriyi
seyretmek, full speed gole koşmak, en ümitsiz anda low-save ile günü
kurtarmak, hepsi muhteşem deneyimler oldu.
Bu yarışmada, özellikle beraber uçma (gagle flying) konusunda çok tecrübe
kazandığımızı söyleyebilirim.
Gruptan ayrılan termiksiz kalıp çökerken, grup halinde uçuşlarda çok daha
verimli termik uçulabildiğini gördük. Özellikle Taylan ile birlikte tam
inecekken low-save yapıp sonra da kanat uçlarımızı birbirine değdirircesine
karşılıklı dönerek sardığımız o dar termiğin tadı hala damağımda :)
Ben yarışmanın son günü uçmayarak erken ayrıldım, son resmi sonuçları hala
merakla bekliyorum, Adem hem bütün günleri ayrı ayrı hem de son durumu
listeye atarsa çok sevinirim. Sanırım yeni türk yarışmacı pilotların
yetişmesi için güzel bir destek ve imkan oldu bu yarışma.
Yarışma haricinde de ortam olarak çok güzeldi, havacılık kulübündeki
kampımız, kayseride mantıcı arayışlarımız, pastırmalı kahvaltılarımız,
DSI’deki sportif (langırt turnuvası, masa tenisi, bilardo ve fitness)
gecemiz, şapka dansımız, hepsi unutulmazlar arasında yerini aldı, en kısa
zamanda bizim isteye foto/videoları koyup haber vericem.
Bu arada hala “100+” olayımızı gerçekleştirebilmiş değiliz. Bu yaz
yakamızdan düşmeyen kuzey rüzgarları Bozdağ ve Denizli’de rekor uçuşlarını
zora soktu. Sonbaharda havaların değişimiyle birlikte güzel bir fırsat
yakalayacağımıza ve inşallah hep birlikte 100km barajını geçeceğimize
inanıyorum.